Obuwie ochronne przeznaczone jest do ochrony stóp i nóg przed czynnikami zewnętrznymi mogącymi powodować uszkodzenia mechaniczne, chemicznymi, oparzenia lub przed działaniem ciepła, zimna i wilgoci. Obuwie najczęściej ochroni przed kilkoma rodzajami zagrożeń jednocześnie. Stopień ochrony zależy głównie od materiałów użytych do ich wykonania, konstrukcji obuwia i od ewentualnego wyposażenia w elementy dodatkowe takie jak: podnoski, wkładki antyprzebiciowe, ochrony śródstopia, ochrony kostki. Obuwie nie posiadające cech ochronnych, a przeznaczone jedynie do stosowania w miejscu pracy ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne, higieniczne lub potrzebę ochrony własnego obuwia pracowników przed zniszczeniem lub zabrudzeniem, nie jest traktowane jako środek ochrony indywidualnej, a jedynie jako obuwie robocze.
NASZE BESTSELLERY
Podział obuwia ochronnego
Ze względu na konstrukcję można wyróżnić następujące typy obuwia:
– sandały
– półbuty
– trzewiki
– obuwie wysokie
Ze względu na przeznaczenie obuwie ochronne można podzielić na:
– obuwie chroniące przed czynnikami chemicznymi
– obuwie chroniące przed czynnikami biologicznymi
– obuwie chroniące przed czynnikami mechanicznymi
– obuwie chroniące przed czynnikami termicznymi
– obuwie chroniące przed porażeniem prądem elektrycznym
– obuwie chroniące przed czynnikami atmosferycznymi
– obuwie przeznaczone do stosowania w atmosferze zagrożonej wybuchem
– obuwie antystatyczne chroniące przed efektem ESD
Obuwie bezpieczne (S – „safety”) – posiada cechy ochronne łącznie z ochroną palców stopy za pomocą podnosków, których wytrzymałość jest badana przy uderzeniu z energią 200 J.
Wymagania dotyczące obuwia bezpiecznego określa PN-EN ISO 20345.
Obuwie ochronne (P – „protective”) – posiada cechy ochronne łącznie z ochroną palców stopy za pomocą podnosków, których wytrzymałość jest badana przy uderzeniu z energią 100 J. Wymagania dotyczące obuwia ochronnego określa PN-EN ISO 20346.
Obuwie zawodowe (O– „occupational”) – posiada cechy ochronne przeznaczone do ochrony przed urazami, które mogą wystąpić w czasie wypadku w miejscach pracy. Przeznaczone jest do codziennego użytkowania tam gdzie nie jest wymagana ochrona palców stopy za pomocą podnosków. Wymagania dotyczące obuwia zawodowego określa PN-EN ISO 20347. Obuwie takie często jest określane jako obuwie robocze.
Znakowanie obuwia ochronnego
Każda para obuwia powinna być oznakowana w sposób czytelny i trwały przez ostemplowanie lub wytłoczenie odpowiednich symboli. Obuwie ochronne powinno być dostarczone wraz z instrukcją obsługi w języku polskim, zawierającą informacje na temat jego własności ochronnych, dostosowywania, używania, konserwacji i przechowywania.
Oznakowanie obuwia powinno zawierać:
– rozmiar
– znak firmowy
– oznaczenie producenta
– datę produkcji – kwartał i rok
– kraj producenta
– numer odpowiedniej normy (EN 20345, EN 20346, EN 20347)
– oznakowanie symbolem odpowiedniej kategorii ochronnej
– oznakowanie dodatkowymi symbolami w zależności od występowania dodatkowej właściwości ochronnej